De Cleantech Regio werkt samen met Waterschap Vallei en Veluwe binnen het Water Test Network (WTN). Een test locatie waar het midden- en kleinbedrijf de mogelijkheid geboden wordt om haar waterinnovaties te testen en demonstreren. Testen mogelijk maken binnen de rwzi Apeldoorn met al haar water en slibstromen.
Binnen een WTN traject worden de analyse kosten, ondersteuning op technologisch gebied, handen aan de test installatie en business development gefinancierd vanuit een voucher van de Interreg subsidieregeling.
Het WTN team bestaat uit Peter-Jan van Oene (innovation chaser), Joep van Doornik (project manager), Bart de Ruiter (proces engineer) en vanuit de Cleantech Regio verzorg ik (Christian Beuzel) de werving van innovaties, de begeleiding van de testen en denk ik mee in business development.
Aqua Innovation Network is een momenteel een innovatie aan het testen in het WTN, daarom ga ik in gesprek met eigenaar Frans Durieux over het bedrijf, de innovatie, de test en zijn visie op de toekomst.
Vertel eens wat meer over Aqua innovation Network
Het bedrijf is te ontleden aan de drie woorden in de naam. De bedrijfsactiviteiten hebben altijd met water te maken en dan vooral afval- en rioolwater. Ik ben al meer dan 25 jaar actief binnen de waterwereld. Aanvankelijk in de membraan sector en heb daarin wereldwijd bij Veolia, Zenon en GE mogen opereren. Voornamelijk in sales gebaseerde functies en ook op directie niveau. Ik was wereldwijd actief op gebied van ultrafiltratie en MBR toepassingen. In die tijd heb ik een groot netwerk ontwikkeld.
In 2013 besloot ik mijn eigen bedrijf op te richten om mensen, projecten, ideeën en technologieën in een netwerk samen te brengen.
De kern activiteiten zijn consultancy en technologie. Mijn technologie partners zijn NRW met Contec zeven van hoogwaardige Duitse kwaliteit en KOCH membranen.
De consultancy zit in de kennis van ontwerp en inregelen en opstarten van membraan installaties en biomembraan installaties. Service gericht, de klant ondersteunen door dik en dun en alles in nauwe samenwerking met het netwerk.
Dan ontbreekt alleen Innovation nog?
Dat klopt dat zat altijd wel in mijn genen, maar komt nu tot uiting in de vorm van een zelfontwikkelde fijnzeef die vezels uit water haalt. Denk dan aan cellulose, textiel en glasvezel. Ik heb het ‘de Icabus’ gedoopt dat staat voor In Channel Brush Screen. De focus ligt nu op cellulose. De corona pandemie overviel ons allen en als ras optimist dacht ik “never waste a good crisis” ga innoveren. Dus ik heb deze oplossing ontwikkeld van schets, naar serieus ontwerp. Al bijna anderhalf jaar sta ik er mee op en ga ik er mee naar bed.
Kun je de oplossing kort omschrijven?
Als eerste heb ik gekeken naar systemen die momenteel ingezet worden om cellulose te verwijderen. Cellulose vertegenwoordigt een vuilvracht die in de biologische zuivering van een rioolwater zuivering moet worden omgezet door bacteriën. Hier is zuurstof voor nodig dat middels blowers als lucht wordt ingebracht. Dit kost veel energie en uiteindelijk levert het ook meer slib op dat tegen hoge kosten verwerkt moet worden. Andere bedrijven zijn mij al voor gegaan in de ontwikkeling van dit proces en het creëren van bewustzijn, maar het wilde nog niet echt lukken om een sluitende business case te krijgen. Het gaat om kosten besparen op de rwzi en geld verdienen door cellulose te hergebruiken, alles zo kostenefficiënt als mogelijk.
Om deze business case gezond te krijgen moest de Icabus goedkoop in aanschaf zijn, eenvoudig, robuust, met lage bedrijfskosten en onderhoudsvrij zijn. Dat lijkt te lukken door de eenvoudige constructie, door de zeer lage weerstand binnen de zeef kunnen we met nagenoeg geen drukval het toiletpapier uit het rioolwater halen.
Het systeem is eigenlijk een goot waar het water door heen stroomt en tot rust komt. Het water loopt dan door een filterplaat met gaatjes. Door deze filter plaat onder een kleine hoek te plaatsen worden de rondjes een smalle ellips en dit zorgt voor een goed afscheiding van de vezels. Vervolgens worden vezels met een borstel die rustig ronddraait verwijderd.
Het grootste onderscheidend vermogen van de Icabus zit in het feit dat het systeem zo goedkoop is, dat we met hele lage filtratiesnelheden kunnen zeven. Hierdoor heeft de koek alle tijd om zich goed op te bouwen, waardoor een hoog scheidingsrendement wordt behaald. Daarnaast zijn de systemen gemaakt om met grote debieten om te gaan, zodat zij uitstekend geschikt zijn voor de omvangrijke waterstromen in Nederlandse rwzi’s.
Dan zijn de vezels uit het water gehaald. En dan, wat doe je met de cellulose?
Er wordt veel ontwikkeld om cellulose te verwerken tot herbruikbare stoffen. Denk aan het maken van producten van cellulose, onderdeel van printbaar beton zoals Omlab doet, er worden bioplastics van gemaakt en het wordt als vulmateriaal voor asfalt gebruikt. Ook is er onderzoek gaande om het om te zetten naar vetzuren die ingezet kunnen worden om het biologische zuiveringsproces van een RWZI te verbeteren. Er lijkt meer ontwikkeling bij de verwerking dan bij de scheiding van cellulose plaats te vinden. De Icabus moet zo goed mogelijk aansluiten op de vraag vanuit de verwerking. Op dit moment zie ik dat ik een droge stof gehalte van 10% haal door de cellulose met een borstel van het filter te verwijderen.
Je test nu bij het WTN. Hoe gaat dat?
De test is een proof of concept, dus een kleine variant die alleen moet aantonen of het principe werkt. We hebben inmiddels de eerste goede resultaten binnen. We leren van de variaties in water aanvoer zoals bij droog weer en bij regen. Deze test is zeer waardevol om überhaupt aan de volgende fase te kunnen beginnen. Het is een korte test. In samenwerking met het WTN en Vallei en Veluwe zijn we bezig om op grotere pilot schaal (50 – 300 m3/hr) op de rwzi Heerde te testen. Ideaal voor mij om vanuit Veessen naar de pilot installatie te fietsen. Hier moeten we meer duurtesten gaan uitvoeren en nog meer variabelen onderzoeken en verwerken in het ontwerp.
Ik ben druk om de pilotversie en de nog grotere demo versie te ontwikkelen. We hebben zojuist het borstelsysteem naar grote tevredenheid geproduceerd. Hier wordt ik enthousiast van! In de tussentijd kijken de technologen van Vallei en Veluwe, maar ook andere waterschappen nieuwsgierig mee. Het WTN is absoluut een mooi platform dat versterkt op gebied van exposure. Daarnaast helpt de voucher bij de hoge kosten van analyse van het water. Ik krijg super goede hulp van Bart de Ruiter (proces operator), Peter Jan van Oene (accountmanager) en van jou, Christian Beuzel (spin in het web) die namens WTN de test ondersteunen.
Wat is je mening over de samenwerking met het WTN en Waterschap Vallei en Veluwe?
Daar kan ik heel duidelijk in zijn. De samenwerking met het WTN team is fantastisch. Ze maken het mogelijk en doen alles binnen en buiten hun mogelijkheden om de test mogelijk te maken.
De afdeling beheer van het waterschap moest nog wel wennen aan wat het WTN voor hen betekent. De aanloop voor de test was uiterst moeizaam omdat er de nodige hindernissen werden opgeworpen vanuit de afdeling beheer op de rwzi. Hoewel we er goed uitgekomen zijn, ligt er een steile leercurve voor beheer op gebied van klantgerichtheid en oplossingsgericht denken.
Het WTN initiatief is innovatief en gebaseerd op pilot testen dat best verstorend kan werken binnen een beheers organisatie. Die spanningen leidden tot vertragingen en ik ben eerlijk, ze leidden ook tot frustraties bij mij. We hadden een probleem met de pompinstallatie die het water aan moest voeren waardoor het verstorende karakter van pilot testen en innovaties nogmaals werden onderstreept. Beheer was not amused, maar het WTN team toonde zich oplossing- en klantgericht net als de realisatie partner ADS Groep en de problemen werden opgelost in een super goed werkende test installatie. Het vraagt pragmatisme, een inventieve en vooral klantgerichte houding. Zelf ben ik soms te pragmatisch, gedreven en oplossingsgericht, maar ze hebben me mooi in het spoor gehouden.
Wanneer is voor jou de test geslaagd?
Zodra ik onder verschillende omstandigheden goede resultaten heb geboekt, een goede cellulose koek laag kan opbouwen op het filter en de zwevende stof en CZV (aanduiding voor de totale vervuiling) significant en consistent kan verlagen. We zijn goed op weg.
Wat is jouw visie op de toekomst?
Na de WTN testen op rwzi Apeldoorn en Heerde wil ik nog testen binnen de papier industrie en bij andere waterschappen. Ook kijk ik naar de textiel industrie en glasvezel industrie. Ik zie een grote toekomst weggelegd voor de Icabus en met alle energie die ik in mij heb werk ik daaraan.
Over drie jaar wil mijn eerste fullscale demo unit operationeel hebben.
Over vijf jaar moet het bedrijf Icabus zelfvoorzienend zijn en winst maken door projecten in en om Nederland.
Over tien jaar is de ambitie dat het uitgerold is over de wereld.
Heb je nu nog ergens hulp bij nodig?
De uitdaging zat in het financieren van het ontwikkel-traject dat nog voor me ligt, maar daar hebben twee partners zich voor gemeld. Ik zoek samenwerking met bedrijven die de Icabus kunnen produceren om gezamenlijk op te trekken en (MIT)subsidies aan te trekken . Dit kunnen RVS verwerkende bedrijven en machinefabrieken in de Cleantech regio zijn. Ook investeerders zijn welkom. Uiteindelijk zal het waarschijnlijk een mix worden van beiden om van Icabus een succes te maken.
Ik ben inmiddels in gesprek met verschillende partijen. Ook binnen de Cleantech Regio wordt gekeken hoe Aqua Innovation Network kan worden geholpen. Uiteraard kom ik graag in gesprek met industrie die vezels uit de waterstromen willen halen om het water en / of de vezels te hergebruiken.
Ter afronding
Het is mooi om te zien dat een bedrijf uit de Cleantech Regio nu test en onderzoekt binnen de regio en kijkt hoe het zich verder kan ontwikkelen met ondersteuning van de Cleantech Regio. Dit is een prachtig voorbeeld waarom Cleantech Regio de rol van werving, support en business development bij het Water Test Network heeft aangenomen.
Frans, bedankt voor het prettige gesprek.
0 reacties